ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΕΣ

H Κάποιοι ασθενείς νοσούν από διαταραχή του καρδιακού μυός (μυοκαρδιοπάθεια) η οποία δεν οφείλεται σε στεφανιαία νόσο αλλά συνήθως σε γενετικά αίτια. 

Για παράδειγμα η  υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια είναι μια πάθηση του καρδιακού μυός, στην οποία τα τοιχώματα της καρδιάς παχύνονται, χωρίς την παρουσία κάποιας προφανούς αιτίας, όπως της αρτηριακής υπέρτασης ή πάθησης των καρδιακών βαλβίδων ενώ η Αρρυθμιογόνος Καρδιομυοπάθεια αποτελεί μία γενετική νόσος του καρδιακού μυός κατά την οποία ο κατεστραμμένος μυς αντικαθίσταται σταδιακά από ινωτικό και λιπώδη ιστό. 

Η νόσος του μη συμπαγούς μυοκαρδίου (left ventricular non-compaction – LVNC) αποτελεί μια πάθηση του καρδιακού μυός  χαρακτηρίζεται από την παρουσία εντός της αριστερής κοιλίας δοκιδώσεων, σπογγώδους υφής. Η διατατική μυοκαρδιοπάθεια είναι μια πάθηση του καρδιακού μυός, που χαρακτηρίζεται από διάταση και μειωμένη λειτουργικότητα της καρδιάς και σε κάποιες περιπτώσεις η αιτία δεν αναγνωρίζεται. 

Συνήθης αιτίες  που αναγνωρίζονται είναι μια μετάλλαξη σε ένα ή περισσότερα γονίδια που μπορεί να κληρονομηθεί από γενιά σε γενιά, ιογενείς λοιμώξεις, αυτοάνοσα νοσήματα, η έκθεση σε αλκοόλ ή τοξίνες ή φάρμακα και η κύηση (περιγεννητική καρδιοπυοπάθεια). 

Ο καρδιολόγος επιβάλλεται να έχει υψηλό δείκτη  κλινικής υποψίας για την αναγνώριση των παραπάνω μυοκαρδιοπαθειών έτσι ώστε να οργανώσει διαγνωστικό και θεραπευτικό αλγόριθμο για την άρτια αντιμετώπιση του προβλήματος.