Καρκίνος και καρδιά: Οδηγός επιβίωσης ασθενών
Διάφορες αντικαρκινικές θεραπείες μπορούν να βλάψουν την καρδιά – Τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις; Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία; Ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν;
Οι εξελίξεις στη θεραπεία του καρκίνου με σύγχρονα αντινεοπλασματικά σχήματα και ακτινοθεραπεία έχουν σαν αποτέλεσμα ένα αυξανόμενο ποσοστό ασθενών να επιβιώνει μακροχρόνια. Η αυξημένη αυτή επιβίωση των ασθενών με ιστορικό έκθεσης σε αντινεοπλασματική θεραπεία έχει οδηγήσει στην όλο και συχνότερη εμφάνιση καρδιαγγειακών επιπλοκών ως απότοκο της θεραπείας αυτής.
Ειδικότερα, για παράδειγμα, γυναίκες με καρκίνο του μαστού συχνά λαμβάνουν ακτινοθεραπεία του μεσοθωρακίου και κάποια είδη χημειο-θεραπείας που έχουν συσχετισθεί με καρδιολογικά νοσήματα,
όπως οι ανθρακυκλίνες και οι HER-2 ανταγωνιστές. Οι επιπλοκές της χημειοθεραπείας, της ανοσοθεραπείας και της ακτινοθεραπείας του καρκίνου στο καρδιαγγειακό σύστημα περιλαμβάνουν τη συστολική και διαστολική δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας με καρδιακή ανεπάρκεια, τη στεφανιαία νόσο, τις αρρυθμίες, τις βαλβιδοπάθειες, την εμφάνιση αρτηριακής υπέρτασης, τις παθήσεις του περικαρδίου και τη θρομβοεμβολική νόσο.
Πάντα με στενή συνεργασία των ογκολόγων και του καρδιολόγου παρέχεται παρακολούθηση των ασθενών εκείνων που είτε έχουν ήδη λάβει καρδιοτοξικές θεραπείες ,είτε πρόκειται να λάβουν καρδιοτοξική θεραπεία και έχουν καρδιαγγειακή νόσο ή πολλαπλούς καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου (υπέρταση, διαβήτη, δυσλιπιδαιμια, παχυσαρκία και κάπνισμα). Η φυσική εξέταση, το λεπτομερές ιστορικό, το ηλεκτοκαρδιογράφημα, οι εργαστηριακές εξετάσεις αίματος και το υπερηχογράφημα με τη δυνατότητα εκτέλεσης νεότερων τεχνικών με strain (το οποίο έχει αποδειχθεί σε πολλαπλές κλινικές έρευνες ότι μπορεί
να ανιχνεύσει την πτώση της λειτουργικότητας της αριστερής κοιλίας σε πρωιμότερο στάδιο σε σχέση με το κλάσμα εξωθήσεως) είναι μερικά από τα μέτρα που μπορούν να ληφθούν είτε κατά την αρχική εκτίμηση του ασθενούς είτε κατά την παρακολούθηση. Σε περίπτωση που διαγνωσθεί πτώση της λειτουργικότητας της καρδιάς , μπορεί να χορηγηθεί κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και πιθανόν να γίνει τροποποίηση της χημειοθεραπείας/ακτινοθεραπείας πάντα μετά από στενή συνεργασία από τον ογκολόγο.